نقش مادر در تربیت فرزند به قدری اساسی و مهم است که باید توجه بیشتری به آن داشت.
مادر، اولین و مهمترین مربی و تکیهگاه هر کودک است.
ارتباط عمیق عاطفی و روانی بین مادر و فرزند، نقش زیادی در شکلگیری شخصیت، رشد اجتماعی و رشد عاطفی کودک دارد.
به واقع شخصیت و روان سالم، همان میراث ارزشمندی است که مادر و پدر میتوانند برای فرزند خود به جای گذارند.
اما درصورتی که سردرگم هستید و نمیدانید چطور کودک خود را با اصول صحیح تربیت کنید، نگران نباشید. ما در کنار شما هستیم.
از شما دعوت میکنیم که تا انتهای این مطلب همراه ما باشید تا نقش مادر در تربیت کودک را بیشتر بررسی کنیم.
برای اینکه بتوانید فرزند خود را به دور از آسیب و به بهترین شکل ممکن تربیت کنید، همین حالا روی لینک زیر کلیک و دوره آموزشی فرزند پروری را تهیه کنید:
فهرست
5 اشتباه رایج مادران در تربیت فرزندان
نقش مادر در تربیت کودک چیست؟

سؤال مهم این است که مادران برای تربیت فرزند خود چه کارهایی میتوانند انجام دهند؟
یا نقش مادر در تربیت کودک چیست؟
در ادامه این قسمت، پاسخ این سوال را به تفصیل در اختیار شما قرار دادهایم:
1- ایجاد محیطی امن و محبتآمیز

مادر، پناهگاهی امن برای کودک است.
شما به عنوان مادر، با فراهم آوردن محیطی سرشار از محبت و آرامش، به کودک احساس امنیت، دلبستگی ایمن و اعتماد به نفس میدهید.
این احساسات، پایه و اساس رشد سالم کودک را تشکیل میدهند.
اگر دغدغه افزایش اعتماد به نفس در کودک خود را دارید، سری به مقاله ” افزایش اعتماد به نفس کودکان” بزنید.
ما در این مقاله دربارهی نشانههای کمبود اعتماد به نفس و راههای تقویت آن، مفصل صحبت کردهایم.
2- کمک به شکلدهی شخصیت
مادر از طریق تعاملات روزمره و آموزش ارزشهای اخلاقی در شکلگیری شخصیت کودک نقش مهمی دارد.
احترام به دیگران، صداقت، مهربانی و مسئولیتپذیری، تنها بخشی از ارزشهایی است که مادر به کودک منتقل میکند.
به عنوان مثال اگر مادری به کودک خود توضیح دهد که دروغ گفتن کار اشتباهی است و چرا نباید دروغ گفت، کودک به تدریج اهمیت صداقت را درک خواهد کرد.
3- رشد عاطفی و اجتماعی

مادر با حمایت عاطفی و ایجاد فرصتهای تعامل اجتماعی، به کودک کمک میکند تا احساسات خود را بشناسد و مهارتهای ارتباطی لازم را کسب کند.
این مهارتها، کلید موفقیت در روابط بین فردی و زندگی اجتماعی کودک هستند.
به عنوان مثال، مادر میتواند به کودک بیاموزد که چگونه با دوستانش بازی کند، چگونه با افراد بزرگتر صحبت کند و چگونه در مواقع اختلاف نظر، به جای دعوا، مشکل را با گفتگو حل کند.
4- مراقبت از سلامت جسمی و روانی
مادر با تأمین نیازهای تغذیهای کودک، آموزش بهداشت فردی و تشویق به فعالیت بدنی، نقش مهمی در حفظ سلامت جسمی و روانی کودک خود دارد.
بنابراین تشویق به فعالیت بدنی و تنظیم تغذیه را هرگز دست کم نگیرید.
اگر کودکتان فعالیت بدنی مناسبی ندارد، حتماً راههای هیجانانگیز و جذاب برای افزایش تحرک را برای او در نظر بگیرید.
همچنین اگر کودک بد غذاست، به فکر درست کردن عادت غذایی فرزند خود باشید.
5- شخصیت الهامبخش

کودکان به طور طبیعی از بزرگسالان، به خصوص مادران خود تقلید میکنند.
بنابراین رفتارها و نگرشهای مادر، به عنوان الگویی برای کودک عمل کرده و بر شکلگیری شخصیت او تأثیر میگذارد.
کودکی که مدام شاهد رفتارهای مثبت و سازنده مادر خود باشد، به طور طبیعی تمایل به تقلید از او پیدا میکند.
به عنوان مثال اگر مادر همیشه با مهربانی و احترام با دیگران برخورد کند، کودک نیز یاد میگیرد که همین رفتار را در پیش بگیرد.
همچنین اگر مادری به کتاب خواندن علاقه داشته باشد و به طور مرتب کتاب بخواند، کودک نیز به احتمال زیاد به کتاب خواندن علاقهمند میشود.
6- ابراز بی قید و شرط عشق و علاقه
ابراز بیقید و شرط عشق و علاقه مادر و یا پدر به کودک، یکی از بزرگترین و موثرترین کارهایی است که والدین و به خصوص مادر، برای فرزند خود انجام میدهند.
سایمون بارون-کوهن ( Simon Baron-Cohen) در صفحه 74 از کتاب “شناخت شرارت بشر در همدلی و ریشههای خشونت”، در برداشت خود از نظریه جان بالبی، روانشناس و روانپزشک مشهور کودکان بیان میکند که:
“آنچه که مراقب درسالهای بحرانی رشد به کودک میدهد گنج درون است. ایدهای که بر بینش فرویدی استوار است و میگوید گرانبهاترین و ارزشمندترین هدیهای که والدین میتوانند به کودکان خردسال خود بدهند این است که آنها را از احساسات خود لبریز کنند. این گنج درونی چیزی است که تمام عمر با یک فرد میماند”
بنابراین ابراز عشق مانند گنجی بزرگ، همیشه در ذهن و قلب فرزند شما نقش میبندد و در مراحل سخت و بعدی زندگی به کمک او میآید.
7- کمک به استقلال و خودباوری فرزند
مادر میتواند با ایجاد موقعیتهای خاص به مستقل شدن فرزند خود کمک کند.
یکی از راههای کلیدی برای تقویت استقلال کودک، سپردن مسئولیتهای مناسب به او است.
این مسئولیتها میتوانند از کارهای سادهای مانند مرتب کردن تختخواب شروع شده و به کارهای پیچیدهتری مانند کمک در آشپزی ختم شوند.
با سپردن این مسئولیتها، کودک احساس ارزشمندی و توانایی میکند و یاد میگیرد که به تنهایی از پس کارها برآید.
توجه داشته باشید که تقویت استقلال کودک، به معنای رها کردن او نیست.
برعکس، والدین باید همیشه حامی و پشتیبان کودک خود باشند.
با تشویق و حمایت از تلاشهای کودک، میتوانید به او کمک کنید تا بر چالشها غلبه کند.
حال سوال پیش میآید که مادران چه کارهایی را نباید در مسیر تربیت فرزند خود انجام دهند؟
به بخش بعدی بیایید تا با 5 اشتباه رایج مادران در تربیت فرزندان آشنا شویم.
5 اشتباه رایج مادران در تربیت فرزندان

گفتیم که نقش مادر در تربیت فرزند مهم و تاثیرگذار است.
در این مسیر، ممکن است مادران به دلایل مختلف، مرتکب اشتباهاتی شوند که بر رشد و شخصیت کودک تأثیر منفی گذارد.
در ادامه این بخش، به برخی از رایجترین اشتباهات مادران در تربیت فرزندان و مثالهایی از آنها اشاره میکنیم:
1- داشتن توقع بیش از حد از کودک
بسیاری از مادران انتظار دارند که فرزندانشان در همه زمینهها کامل و بینقص باشند.
داشتن این توقع، میتواند باعث ایجاد استرس و اضطراب در کودک و مانع تلاش کردن او شود.
برای مثال مادری که از فرزندش انتظار دارد در همه امتحانات نمره ۲۰ بگیرد، ممکن است باعث شود کودک احساس کند که هرگز به اندازه کافی خوب نیست.
2- مقایسه کردن فرزند خود با دیگران
مقایسه کردن کودک با دیگران، یکی از رایجترین اشتباهاتی است که مادران مرتکب آن میشوند.
این کار میتواند باعث شود کودک احساس حقارت و کمبود کند.
برای مثال مادری که دائماً فرزند خود را با خواهرزادهاش مقایسه میکند و میگوید:
“چرا تو مثل پسر/دختر خاله نمیتونی نقاشی بکشی؟”، به اعتماد به نفس کودک آسیب میزند.
3- نداشتن قاطعیت لازم در تربیت

قوانین تربیتی باید قاطعانه پیگیری شوند.
البته این حرف به این معنا نیست که محیط صمیمی و گرم خانه، تبدیل به محیط خشن و پادگانی شود.
بلکه قاطعیت باید به صورت نرمال و بدون آسانگیری یا سختگیری بیش از حد اعمال شود.
برای مثال مادری که امروز به کودک اجازه میدهد تا دیر وقت بیدار بماند و فردا به او تذکر میدهد که باید زود بخوابد، باعث میشود کودک نتواند رفتار مناسبی را از خود نشان دهد.
4- استفاده از تنبیه بدنی

تنبیه بدنی، یکی از روشهای نادرست و آسیبزا برای تربیت کودک است.
این روش، نه تنها باعث اصلاح رفتار کودک نمیشود بلکه میتواند به او آسیبهای روحی و روانی جبرانناپذیری وارد کند.
مادری که به دلیل انجام یک اشتباه کوچک، فرزند خود را کتک میزند، باعث ایجاد ترس و اضطراب در کودک میشود.
توصیه میکنیم حتماً مقاله “تنبیه کودک از نظر روانشناسی” را ببینید.
در این مقاله به صورت کامل توضیح دادهایم که تنبیه بدنی نه تنها تاثیری در بهتر شدن رفتار کودک ندارد بلکه میتواند رفتارهای بد را تشدید کند.
5- نادیده گرفتن احساسات کودک
نادیده گرفتن احساسات کودک و به حداقل رساندن آنها، میتواند باعث احساس بیتوجهی در کودک شود.
برای مثال مادری که به فرزندش میگوید: “ناراحت شدن برای این موضوع احمقانه است”، باعث میشود کودک احساس تنهایی و انزوا کند.
به جای این کار بهتر است که به احساسات و مسائلی کودک توجه کنیم و راه حلهای منطقی برای آن ارائه دهیم.
یک نکته برای پدران

با نقش مادر در تربیت فرزند آشنا شدیم.
این قسمت برای پدران است:
این فقط مادر نیست که باید به تربیت فرزند خود رسیدگی کند بلکه پدر نیز باید در این مسیر همراه مادر باشد.
نقش پدر در تربیت کودک در سالهای اخیر اهمیت زیادی پیدا کرده است.
کشورهای توسعهیافته، برنامههای متعددی برای پدران در نظر گرفتهاند تا آنها نیز بتوانند زمان بیشتری را با فرزند خود سپری کنند.
بنابراین اهمیت رسیدگی به امورات تربیتی توسط پدر، در جهان کاملاً مشخص شده است.
این نکته را نیز در نظر بگیرید:
رفع نیازهای مادی بسیار مهم است اما اگر پدران تنها به رفع این نیازها بپردازند، فرصت ایجاد صمیمیت و نزدیکی با فرزند خود را از دست میدهند.
در نتیجه لازم است که پدران نیز در تربیت فرزند خود مشارکت فعالی داشته باشند و با اصول فرزندپروری آشنا شوند.
آخرین حرف
نقش مادر در تربیت کودک بسیار پررنگ است.
البته میدانیم که تربیت کودک کار سختی است و نیاز به علم و مهارت دارد.
هر مادری ممکن است در طول این مسیر با چالشها و اشتباهاتی مواجه شود.
مهمترین نکته این است که مادران با آگاهی از این اشتباهات رایج، تلاش کنند تا آنها را اصلاح و رویکردهای تربیتی مؤثرتر را جایگزین کنند.
به همین دلیل ما دوره جامع تربیت کودک (شاه کلید پلاس) را برای شما آماده کردهایم تا با استفاده از آن بتوانید اصلهای تربیت فرزند را یاد بگیرید و فرزند خود را با کمترین مشکل تربیت کنید.